บทความ (บัญชี)

อาชีพต้องห้ามสำหรับชาวต่างชาติในประเทศไทยเป็นอาชีพที่สงวนไว้สำหรับคนไทยเท่านั้น เพื่อปกป้องโอกาสการทำงานของคนไทยในบางสาขาอาชีพตาม พระราชบัญญัติการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2521 และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง อาชีพต้องห้ามสำหรับชาวต่างชาติมีดังนี้

นอกเหนือจากการเปิดเผยข้อมูลและเอกสารจดทะเบียนบริษัท เพื่อใช้ในการดำเนินกิจการแล้ว อีกอย่างหนึ่งสำหรับบริษัทใหม่ก็คือ การดำเนินการภายในองค์กรด้านเอกสารบัญชีและภาษีตามรายการต่าง ๆ ดังนี้

เอกสารที่ต้องแสดงหลั

หากผู้มีรายได้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ (อายุต่ำกว่า 20 ปีบริบูรณ์) แต่มีรายได้ จะต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามกฎหมาย แต่การเสียภาษีจะขึ้นอยู่กับลักษณะของรายได้และสถานะของผู้ปกครองด้วย โดยมีรายละเอียดที่ควรทราบดังนี้

ปัจจุบันมีชาวต่างชาติเข้ามาทำงานอยู่ในประเทศและมีรายได้จากการทำงานในประเทศไทยมากขึ้น
ดังนั้นจำเป็นจะต้อง ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.90 หรือ ภ.ง.ด.91) ต่อกรมสรรพากรภายในวันที่ 31 มีนาคมของปีถัดไป โดยอัตราภาษีจะเป็นแบบขั้นบันได เริ่มจาก 0% ถึง 35% ทั้งนี้จะขึ้นอยู่กับจำนวนเงินได้สุทธิ

การจดทะเบียนบริษัทแบบออนไลน์ เป็นอีกทางเลือกสำหรับผู้ประกอบการด้วยความสะดวกสบายในการกรอกข้อมูล การติดตามสถานะ รวมถึงการยื่นเอกสารที่ไม่ต้องใช้กระดาษ ทำให้ผู้ประกอบการสามารถจัดตั้งบริษัทได้อย่างรวดเร็ว ผ่านระบบออนไลน์ของกรมพัฒนาธุรกิจการค้า (DBD) ประหยัดเวลาและค่าใช้จ่าย ทำให้การดำเนินการเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

หากผู้ประกอบการเข้าใจว่าเมื่อธุรกิจขาดทุนแล้วจะไม่ต้องยื่นภาษี  นั่นเป็นความเข้าใจที่ไม่ถูกต้อง ในทางกลับกันแม้ว่าธุรกิจจะขาดทุน ก็ยังต้องยื่นภาษี ตามที่กฎหมายกำหนด เนื่องจากการยื่นแบบภาษีเงินได้นิติบุคคลเป็นการรายงานผลประกอบการให้กรมสรรพากรทราบ ไม่ว่าจะมีกำไรหรือขาดทุนในรอบระยะเวลาบัญชีนั้นก็ตาม

การนำของส่วนตัวมาขายจะต้องเสียภาษีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับลักษณะการขาย หากเป็นการขายของส่วนตัวที่ไม่ได้ใช้แล้วเป็นครั้งคราว เช่น เสื้อผ้าเก่า หรือเฟอร์นิเจอร์ จะไม่ถือว่าเป็นการทำธุรกิจ จึงไม่ต้องเสียภาษี อย่างไรก็ตาม หากการขายมีความต่อเนื่องและมีเป้าหมายเพื่อทำกำไร เช่น ขายของออนไลน์เป็นประจำ ถือว่าเป็นรายได้จากธุรกิจ ซึ่งต้องนำมาคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และหากรายได้เกิน 1.8 ล้านบาทต่อปี ต้องจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT)

หุ้นส่วนแบ่งเป็นสองประเภทหลัก คือ หุ้นส่วนจำกัดความรับผิดชอบ และหุ้นส่วนไม่จำกัดความรับผิดชอบ ซึ่งมีหน้าที่ต่างกัน